Blog door Josie Gilday, Bangladesh, Verpleegkundige
Josie is een ervaren verpleegkundige. In Bangladesh werkt ze aan een app waarmee we onze verpleegkundigen willen helpen hun werk nog effectiever te doen.
De rit van de stad Cox’s Bazar naar het ziekenhuis in Kutupalong is adembenemend. We rijden langs uitgestrekte stranden en rijstvelden.
Hitte
Als ik uit de auto stap en de hitte als een deken op me valt, vind ik het even iets minder leuk. Maar ik ben eindelijk bij het ziekenhuis waar ik m’n onderzoek zal doen.
Smartphone-app
Ik ben hier omdat we een smartphone-app hebben ontwikkeld waarmee we het werk van verpleegkundigen in het ziekenhuis hier vast gaan leggen. Het is een onderdeel van een onderzoeksproject dat humanitaire organisaties als Artsen zonder Grenzen helpt de verpleegkundige zorg te verbeteren.
Enorme positieve impact
Wereldwijd leveren verpleegkundigen 80 tot 90% van de medische zorg. En die groep vormt het grootste deel van de internationale staf die we naar noodsituaties sturen. Als we hun werk verder kunnen verbeteren, heeft dat dus een enorme positieve impact.
Dikke knuffel
De eerste die ik in het ziekenhuis in Bangladesh ontmoet, is verpleegkundige Lucky. Ze geeft me een dikke knuffel en zegt me dat ze blij is dat ik er eindelijk ben. Lucky werkt al negen jaar in het ziekenhuis en ik merk meteen dat ze een onuitputtelijke bron van kennis is.
Smartphones
We beginnen meteen. Ik vertel haar over het onderzoek en geef haar een van de smartphones met de app die ik heb ontworpen om haar dagelijkse taken in vast te leggen.
Kinderafdeling
Ik krijg een rondleiding door het ziekenhuis en bekijk de kinderafdeling. Ik ontmoet de verpleegkundigen die hier werken. Hopelijk zijn ze net zo enthousiast over het onderzoek als Lucky en ik.
Verse samosa’s
Na de rondleiding van een uur drinken Lucky en ik thee in een kleine houten hut net buiten het ziekenhuis. Al het personeel gaat hier naartoe. Er zijn verse samosa’s, aardappelballen en thee met condenseerde melk en suiker. Lucky vertelt me hoe ze de verpleegkundigen wil motiveren voor het onderzoek. De tijd vliegt!
Ontmoeting met het team
De eerste training voor de verpleegkundigen over het gebruik van de app is al de volgende dag! De verpleegkundigen zijn heel enthousiast en betrokken. Ze stellen veel vragen. Sommigen hebben het snel onder de knie en swipenflink op hun telefoons. Anderen zijn wat voorzichtiger, maar ze zijn allemaal enthousiast. Zo zelfs dat ze allemaal hun telefoons mee naar huis nemen om verder te oefenen.
Geen zakken
Toch is er een klein probleem: want hoe moeten de verpleegkundigen hun telefoons bij zich dragen? Ze hebben allemaal een salwar kameez aan, een traditionele outfit met een lange broek, een tuniek met lange mouwen die tot onder de knieën komt en een sjaal. En die broek en tuniek hebben helaas geen zakken.
Giechelen
Ik leg uit dat we een telefoonhouder hebben die ze aan hun broek kunnen klikken. Maar als ik ze laat zien hoe je dit doet, beginnen de verpleegkundigen te giechelen. Ze kunnen echt niet zomaar hun tunieken zo hoog optillen…
Schoudertassen
Ik bel meteen het logistieke team om te vragen of ze kleine schoudertassen kunnen kopen voor de verpleegsters. En voor ik het weet, is het onderzoek officieel begonnen!
Overweldigd
In het begin ben ik wat overweldigd door het aantal taken dat de verpleegkundigen hebben. Een verpleegkundige is bezig met het logboek van de afdeling, en tegelijkertijd heeft ze contact met een andere verpleegkundige, een schoonmaakster, twee zorgverleners, een arts en een biomedisch technicus.
Vitale functies
Daarna zie ik hoe een verpleegkundige tijdens een ronde de vitale functies opneemt, medicatie toedient en de bloedsuikerspiegel van een patiënt controleert.
Vastleggen
Ik weet niet hoe we dit allemaal in de app moeten gaan vastleggen. Gelukkig herinnert Cesc, de projectleider, me eraan dat we er nu alleen voor hoeven te zorgen dat de verpleegkundigen hun takengaan vastleggen, en niet alle afzonderlijke activiteiten. Daarna zien we dan weer verder.
Klaar om te starten!
En dan is er ineens een week voorbij… De verpleegkundigen zijn allemaal getraind, ik heb een telefoonlaadstation op de afdeling gemaakt en we zijn klaar om de pilot te starten!
Meer verhalen lezen van hulpverleners?
Bestel nu gratis Lifeline, een magazine over hulpverlenen en nalaten. Dankzij de vele giften uit testamenten kunnen we mensen blijven helpen die onze hulp het hardst nodig hebben.