APARIV: Toevluchtsoord voor gewonde dieren in Zuid-Spanje

Het asiel waar we graag je aandacht voor vragen is eigenlijk een veilige vluchthaven voor de dieren. Bijna boven aan een berg gelegen, met veel jachtgebied in de wijde omgeving.

Een steile smalle weg leidt er naar toe en als het flink geregend heeft is de weg onbegaanbaar maar stroomt ook het asiel vol met modder van de top. Dwars door de hokken, de kennels en in de kapotte kunststof manden.

Op het moment van schrijven staat de teller op 45 honden en 15 katten. Maar op het moment van lezen kunnen het er al weer veel meer zijn.

Elk jaar is er een dramatische piek, bij het eind van het jachtseizoen in Zuid-Spanje.

De jagers zijn onnoemelijk wreed tegen hun afgedankte dieren. Dieren die zo hun best hebben gedaan worden op werkelijk onmenselijke manier afgedankt.

Dan zeggen we het nog beschaafd.

Bibi & friends noemt een paar dingen op en zegt: dit soort verhalen zal ik u besparen…

Maar wij weten al veel meer dan ons lief is. De dierenartskosten rijzen dan ook de pan uit.

In het allergunstigste geval brengen de jagers hun honden met de auto naar de bergen en laten ze daar aan hun lot over.

Ook veel burgers hebben die slechte gewoonte. En als de dieren heel veel geluk hebben worden ze door dierenvrienden gespot en naar Apariv gebracht.

En dan kan het aantal honden in het asiel snel verdubbelen. En natuurlijk zijn de honden er dan erbarmelijk aan toe en moeten eerst eens goed aankomen, de tientallen teken verwijderen, vaccineren, en het liefst ook nog steriliseren.

En nee, er is geen enkele hulp van de gemeente of de omwonenden. Waarom zijn we niet verbaasd?

Dan is er het weerzien met mens en dier. Wie is er geadopteerd, wie heeft het niet gered?

Tussen 10 en 13 uur worden de verblijven schoongemaakt en mogen de meeste honden lekker naar buiten. Maar daarna moeten ze allemaal weer in de hokken en krijgen ze hun eten en hun medicamenten.

Bibi heeft een boel wensen voor de dieren. Meer vrijwilligers, meer sterilisaties, meer geld voor medicijnen en dierenarts en zeker elke dag voor elk dier een gevuld buikje.

Want al te vaak is liefde het enige dat daar in overvloed is…